Dla pełnego zrozumienia poniższego artykułu przeczytaj najpierw:  Sprawdź jaki rodzaj inteligencji posiadasz.

Każde dziecko rodzi się z innym rodzajem (lub kilkoma) inteligencji. To, w jakim stopniu zostanie ona rozwinięta zależy od uwarunkowań środowiskowych i indywidualnych zapotrzebowań. Często jeden rodzaj inteligencji wspomaga rozwój innych (np. wysoce rozwinięta inteligencja ruchowa wpływa na poprawę zdolności intelektualnych, inteligencja językowa wspiera kontakty interpersonalne). Skoro jednak każdy posiada inny rodzaj inteligencji to oznacza że wykazuje również inną zdolność do rozumienia otaczającego go świata.

Czy można zatem zmierzyć inteligencję? Istnieje wiele prób jej pomiaru, jednak żadna z nich nie jest w stanie określić stanu inteligencji całościowo. Popularne testy IQ mierzą tylko wybraną jej część, jak sprawność matematyczna, arytmetyczna, językowa, analityczna czy skojarzeniowa. Ale nie są w stanie zmierzyć wielkości empatii czy jakości stosunków z innymi ludźmi.
Tutaj słabym ogniwem okazuje się szkoła. Gratyfikując wybrane rodzaje inteligencji wyróżnia tylko część uczniów, krzywdząc przy tym pozostałe dzieci. Redukcja godzin przeznaczonych na zajęcia plastyczne, muzyczne czy techniczne uniemożliwia pełny rozwój umiejętności manualnych i twórczych, kierowanych przez prawą półkulę mózgu. Umiejętności te natomiast tak samo jak czytanie czy liczenie (które są domeną lewej półkuli, zajmującej się logicznym i analitycznym myśleniem) wymagają złożonych procesów myślowych i w znacznym stopniu wpływają na wyniki w nauce. Specjaliści od edukacji, tworzący program nauczania w szkołach nie wzięli pod uwagę faktu że człowiek myśli za pomocą całego mózgu, a nie tylko jednej z jego półkul. Czy zatem powinno kłaść się szczególny nacisk na oceny jakie uczeń dostaje w szkole? Czy może lepiej skupić się na rozwoju indywidualnych zdolności dziecka, niezależnie od otrzymywanych stopni?

Jeśli chcesz wspomagać rozwój różnych rodzajów inteligencji u Twojego dziecka, musisz zapewnić mu odpowiednie warunki dla tego rozwoju. Niezwykle ważne jest aby dziecko czuło się bezpieczne i kochane, tylko wtedy bowiem będzie rozbudzało swoją naturalną ciekawość do poznawania świata. Stymulujące środowisko, zachęcające do samodzielnego badania i doświadczania zachodzących w otoczeniu dziecka zjawisk oraz jego wewnętrznych odczuć pomoże mu lepiej zrozumieć zasady rządzące rzeczywistością. Postaraj się więc o rozmaite zabawy, wycieczki, prace artystyczne, zajęcia muzyczne lub taneczne, pozwalające na badanie świata za pomocą wzroku, słuchu, dotyku, smaku i węchu. Odbiór bodźców dostarczanych jednocześnie przez wszystkie zmysły stymuluje tworzenie się nowych i wzmacnianie już istniejących połączeń nerwowych w mózgu. Proces ten jest naintensywniejszy w pierwszych 6 latach życia i w zanczącym stopniu wpływa na późniejszy rozwój intelektualny i emocjonalny dziecka. Zachęcaj więc do czytania i pisania, mówienia i słuchania, malowania i rozwiązywania zagadek logicznych, zadawania pytań i udzielania samodzielnych odpowiedzi, co pozwoli dziecku poczuć że ma wpływ na własne życie. Prowadź z nim rozmowy na interesujące go tematy, pozwól wyrażać własne zdanie, akceptuj jego wybory i pokaż że jest dla Ciebie ważne niezależnie od tego, czy myśli tak samo, czy inaczej niż Ty. Postaraj się wyjaśniać zjawiska zachodzące w otaczającym świecie, np. naturę burzy, istotę tęczy, proste zasady fizyki (jak przyciąganie ziemskie), to dlaczego ludzie w pewnych okolicznościach zachowują się w określony sposób i do czego służą rozmaite urządzenia. Pamiętaj, aby okazywać entuzjazm dla dotychczasowych osiągnięć dziecka i zachęcać je do podejmowania nowych wyzwań. Chwal je zawsze kiedy uda mu się uzyskać zamierzony cel i dużo przytulaj. Nie przyklejaj mu „łatek” i nie porównuj z innymi. Zaburza to poczucie własnej wartości. Mówiąc, że dziecko jest nieśmiałe lub że nigdy nie będzie umiało czegoś wykonać skazujesz je na niepowodzenie. Przejmując otrzymaną etykietkę będzie podświadomie kierowało swoimi poczynaniami w sposób, jakiego „oczekują” od niego inni. Zabieraj je do muzeum, teatru czy kina, na spacery do lasu, pozwalaj obcować z przyrodą i zwierzętami. Staraj się robić z nim rzeczy, które dostarczają nowych wrażeń i zaowocują wspaniale spędzonym czasem. Mózg uczy się najefektywniej wykonując nowe czynności. Zapewniaj więc dziecku różnego rodzaju atrakcje, bo stymuluje to jego rozwój intelektualny i emocjonalny.

Nawet jeśli zastosujesz wszystkie powyższe wskazówki, nie osiągniesz oczekiwanego efektu jeśli sam nie będziesz „świecił” przykładem. Dziecko jest lustrem rodziców i doskonale odzwierciedla wszystkie ich zachowania. Zachęcanie potomka do czytania książek, podczas gdy widzi Ciebie siedzącego przed telewizorem nie przyniesie rezultatu. Dzieci uczą się poprzez modelowanie, a jednym z głównych modeli w pierwszych latach ich życia są rodzice. Zachowania, które maluch przyswoi w tym czasie przejawiać się będą (także nieświadomie) prawdopodobnie przez całe jego życie. Zadbaj więc o to, aby były to zachowania konstruktywne, oparte na twórczych działaniach, budujące poczucie własnej wartości i w maksymalnym stopniu rozwijające naturalne zdolności dziecka oraz wszystkie rodzaje inteligencji.

Polecane książki:

ABC mądrego rodzica. Inteligencja Twojego dziecka – Jolanta Gajda

Zmyślne ruchy, które doskonalą umysł – Carla Hannaford